ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΩΝ
Ηταν κάπου εκεί στο ΄60. Ο Καραμανλής ετοιμαζόταν να φύγει, ο Αντρέας μόλις είχε έρθει, όταν ο Μίμης ζήτησε ως άνδρας από την Αννα να του φέρει ξύλα και λάσπη για να κτίσει ένα σπιτάκι. «Αννα, φέρε, πέτρες. Φέρε ξύλα, φέρε λάσπη. Θα κτίσω ένα σπιτάκι» της είπε. Και όντως, όπως μας πληροφορεί, το «Αλφαβητάριο» των Γιανέλλη- Σακκά, τα δύο αδελφάκια ίδρωσαν. Ιδρωσαν στη δουλειά κι έκτισαν το σπιτάκι.
Ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στο διάστημα, ο Γκαγκάριν, πάτησε φρένο, προσγειώθηκε και έστειλε μήνυμα στη Γη. «Πείτε στο Κόμμα και προσωπικά στον Νικήτα Σεργκέβιτς Χρουτσόφ ότι είμαι καλά». Ο Μίμης είχε αρχίσει τα κόλπα του παίζοντας με ένα τόπι. «Λά, λά όλα. Λά λά, Λόλα»! Κάπου τότε χτίστηκε το Τείχος του Βερολίνου.
Ο Μίμης, πάνω από σαράντα πια, έχει δυό παιδιά. «Μίμη, φέρε πέτρες» λέει προστακτικά η νέα Αννα. «Και γιατί να τις φέρω εγώ τις πέτρες» λέει ο νέος Μίμης. «Να πάς να τις φέρεις εσύ!». Το σπιτάκι το χτίζουν τελικά Αλβανοί και ο Μίμης-γιος και η Αννα-κόρη βλέπουν ΜΑD TV. Πιθανόν να έχουν πρόωρα διαβήτη. Είναι βέβαιο ότι η Αννα πάσχει από παχυσαρκία.
Τα παλιά αναγνωστικά, όταν επανεκδόθηκαν, έγιναν ανάρπαστα. Τα διαβάζει η μαμά-Αννα, την οποία πήρε το μάτι μου στη συναυλία των Rolling Stones. Ψάχνει εισιτήριο για τη συναυλία των Scorpions. Η μαμά- Αννα χτίζει τον μύθο της προσεκτικά σε μια πιο ηρωϊκή εκδοχή, από αυτή που έζησε πραγματικά. Η Αννα-κόρη μπερδεύεται και δεν θυμάται αν η μαμά α) πολέμησε στο Πολυτεχνείο β) κατέλαβε το Πολυτεχνείο εναντίον των Γερμανών γ) αντιστάθηκε στους Τούρκους.
Από τότε οι Beatles βρήκαν τελικά δισκογραφική εταιρεία και πούλησαν πιο πολύ από ότι η Βίβλος. Ο βασιλιάς έφυγε. Ο Καραμανλής γύρισε. ΟΤζίμ Ανταμς μπερδεύτηκε με τον Τζίμ Μόρισσον και τον Τζόν Λένον. Ο Μικρός Ηρως εξορίστηκε το 1967 και όταν επέστεψε δεν ξανασχολήθηκε με την πολιτική. Ο Μίμης μπήκε στην ΚΝΕ τραγουδώντας «Κόκκινος ήλιος, γαλάζιο το κασκέτο μου, ήλιος και χρώμα το Κόμμα της Δουλειάς». Αποχώρησε το 1979 για να μπει στο ΚΚΕ Εσωτερικού Ανανεωτική Αριστερά. Το 1989, πέρασε στο ΠΑΣΟΚ, που έπαψε να είναι ρεφορμιστικό.
Στις τελευταίες εξετάσεις του ο Μίμης ανακάλυψε πως η χοληστερίνη του ξεπέρασε τα όρια κι έκοψε το κάπνισμα. Τον είδα να στριμώχνεται στη συναλία των Pink Floyd με την κοιλίτσα του. Εκανε πως δεν με είδε!
Στα σχολεία δεν διδάσκονται τραγουδάκια όπως «Χαίρεται ο πεύκος το βουνό κι η ρεματιά την λεύκα, με το λευκό της το κορμί και τα ασημένια φύλλα». Δεν χρειαζόμαστε πλέον κρυφά σχολειά. Η τελευταία λέξη της ιστορίας είναι πως δεν υπήρξαν ποτέ τέτοια σχολεία, αφού όλα ήταν νόμιμα. Η επανάσταση ήταν ένας μύθος. Με τους Τούρκους, όχι μόνο είμαστε φίλοι, αλλά και κουμπάροι.
Η νεραντζούλα εξακολουθεί να είναι φουντωμένη, αλλά η καμπάνα δεν χτυπά για να πάνε σε παρέλαση τα παιδιά για την εκκλησία. Τα παιδιά δεν λένε ‘Ζήτω ο Στρατός μας» και ο Μίμης-γιός φλερτάρει με την ιδέα να μην πάει στρατό ή να γίνει αντιρρησίας συνείδησης. Την σημαία στο σχολείο την κρατά, ένας καινούργιος φίλος, ο Αλί. Η Αννα-μαμά θυμάται και τραγουδά:
«Της πατρίδος μου η σημαία έχει χρώμα γαλανό
και στη μέση χαραγμένο έναν κάτασπρο σταυρό».
Το Παντοπωλείον «Λίγα απ΄ολα» του Λαδίκα έχει κλείσει. Αγέραστη η Μαίρυλιν Μονρόε ενώνει τις δύο εποχές. Ο Οτσαλάν δεν είναι τελικά ο «Ρήγας Φεραίος» και οι αμερικάνοι είναι φίλοι και σύμμαχοι της «Ισχυρής Ελλάδας». Η Αριστερά συμβιβάστηκε και πήρε την εξουσία. Η συμβιβάστηκε όταν πήρε την εξουσία. Οι αντιιμπεριαλιστές είναι τώρα οι δεξιοί. Ενας μαύρος υπουργός Εξωτερικών της Αμερικής χτυπά στη πλάτη τον έλληνα υπουργό. Φίλοι. Τζάμπα χάλασε τόσα παπούτσια σε διαδηλώσεις από το 60 ο Μίμης. Επρόκειτο για παρεξήγηση.
Νέα αναγνωστικά, νέα παιδιά, νέα γλώσσα. Από τότε που καταργήθηκε η υπογεγραμμένη άρχισε η κατρακύλα. Χάσαμε την βαρεία. Υστερα την ψιλή. Και την περισπωμένη. Ο Αρχιεπίσκοπος λέει ανέκδοτα. «Ελάτε παιδιά και με τα σκουλαρίκια μέσα». Στις τελευταίες εκλογές οι τελευταίοι ήρωες του ΄60 αποστρατεύτηκαν και τις θέσεις τους πήραν η Φώφη και η Μιλένα. Ξανθειές.
Τη χρονιά εκείνη, μόλις ο Γκαγκάριν έστειλε μήνυμα στον Χρουτσόφ, τα γαλλικά λεξικά έβγαλαν το λήμα έλληνας=λωποδύτης. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ένα πρωί πέρασε την πύλη των ανακτόρων για να συζητήσει με τον Βασιλέα Παύλο. Επήλθε σύγκρουση απόψεων και ο Καραμανλής υπέβαλλε την παραίτηση της κυβέρνησης του. Ανένδοτος, 114, Ιουλιανά, Χούντα, Πολυτεχνείο. Οι καταλήψεις το 79, η νίκη του ΠΑΣΟΚ. Το βρώμικο 89. Ο Σημίτης. Ο Κωστάκης και ο Γιωργάκης..
Πέρασαν τα χρόνια. «Ελλη να ένα μήλο» έλεγε το αναγνωστικό. «Λόλα να ένα άλλο. Αννα, να μήλα. Πα, πα, η πάπια. Πι- πι- το παπί. Πέτα Αννα το τόπι. Αννα, πέτα το τόπι».
Εδώ βλέπετε τον Παπαδόπουλο να μιλά με τον Βασιλέα Κωνσταντίνο. Μοιάζουν με κινούμενα σχέδια. Εδώ ο Ανδρέας με αμερικάνικο καπέλο. Εδώ ο Αντρέας με μπουφάν, ζιβάγκο, γραβάτα, παρδαλή γραβάτα, πιο παρδαλή γραβάτα, ακόμα πιο παρδαλή γραβάτα. Ο Αντρέας με Armani. “Nάτος, νάτος ο αϊτός, όμορφος καμαρωτός. Νάτος πως πετά ψηλά, μας κοιτάζει και γελά» λέει η Αγλάια στον Μίμη. Η Αννα πέταξε το τόπι. Νικήσαμε;
Το 1963 ένα τρίκυκλο χτύπησε τον πανβαλκανιονίκη ειρηνιστή βουλευτή της Δημοκρατικής Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη. Είναι σαφές πως τα μέσα του ελληνικού παρα-κράτους ήταν πενιχρά. Ενα τρίκυκλο και φανατισμός. Το 2003, σαράντα χρόνια μετά συνάντησα τον Μίμη στο μετρό. «Θα κάνουμε Ολυμπιακούς» μου είπε. Πήρε το πτυχίο και με κοινοτικά κονδύλια έφτιαξε μια καλή δουλειά. Εχει τον αέρα ενός ευρωπαίου. Είναι «Ολυμπιακός». Τον απασχολεί το ασφαλιστικό. Κυκλοφορεί με «Μπε Εμ Βέ».
Στην Ελλάδα σαράντα και χρόνια δεν υπάρχουν πια τρίκυκλα. Κανένα ντάτσουν περνά. «Καρπούζια έχω» « Καστανόχωμα έχω. Εχω ωραίο καστανόχωμα λιέεεμε».
Κάπου – κάπου τις Κυριακές ορχήστρες δρόμου παίζουν ρωσικά τραγούδια ίδια με αυτά του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Ο Μίμης βλέπει τηλεόραση. Βοηθάει την Εθνική να πάρει το Πανευρωπαϊκό. Η Αννα πλησιάζει το παράθυρο. Κυττάζει πίσω. Την υπαίθρια μπάντα των προσφύγων. Σαν νάρχεται απ΄το 60 με τα πόδια αυτή η μπάντα. Τυλίγει μερικά ευρώ σε ένα μαντήλι για να μη χτυπήσει τους οδο-καλλιτέχνες. Τα πετά. Αυτοί τραγουδούν:¨
«Σ΄αγαπώ, γιατί είσαι ωραία,
σ΄αγαπώ γιατί είσαι σύ».
Γειά σου Μίμη. Γειά σου Ελλη. Γειά σου Αννα. Γεια σου Αλί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου