Kάπου θάχεις κάνει και συ λάθος!

Περιμένω στην ουρά για μερικές υπογραφές χαρούμενος που έχουμε πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση. Καλά η Ζωή θυμίζει αμέσως τον Κιμ Ιλ Γιουγκ. Αλλά και η Νάντια κάτι μου θυμίζει καθώς διαβάζω να λέει "Όχι αναβολή στις δηλώσεις".

Προσπαθώ να καταλάβω που την έχω ξαναδεί. Τζίφος. Πρέπει να πάω σε άλλο κτήριο. Στο δρόμο μονολογώ. "Πότε ρε ηλίθιε μια κομματική γραφειοκρατία κατέστρεψε μια κρατική γραφειοκρατία;". Στο δρόμο για το Άλλο Κτήριο, μονολογώ.
"Το Κόμμα αγαπά το Κράτος, ρε ηλίθιε", ξαναμονολογώ.

Καλά η Ζωή κράζει λαϊκή δημοκρατία και λαϊκά δικαστήρια και Κιμ Ιλ Γιουγκ.Αλλά και την Νάντια Βαλαβάνη, που την έχω ξαναδεί;" Μια πινακίδα λέει "Εδώ Βεβαιώσεις Οίκοθεν"¨. Από το προηγούμενο καθεστώς προφανώς."Είναι ο Καπιταλισμός, Ηλίθιε!" "Και το Κόμμα- Κράτος, ρε πιο Ηλίθιε!" μονολογώ.

Το πρόβλημα μου είναι μάλλον πολύ σοβαρό, αφού ασχολείται μαζί μου το μισό κράτος. Ένα μικροποσό μου το δέσμευσε η τράπεζα, αλλά ούτε η Εφορία το πήρε. "Τώρα θα πληρώσουν κι αυτοί που δεν έχουν". Αυτό είχε πει η Νάντια, αν δεν κάνω λάθος.

Στην νέα ουρά μαθαίνω πως το νόμο αυτό το έκανε κάποιος Θεοχάρης που τώρα κατεβαίνει με το "Ποτάμι" (Σημειώστε το όνομα, να τον ψηφίσουμε, αυτόν). Διασκεδάζουμε, ελπίζοντας πάντα σε καλύτερες μέρες και συζητάμε αν τελικά εκτελέστηκε ο Λάμπης Ταγματάρχης. Κάποιος λέει πως τον άφησαν να πάει στην ΕΡΤ αλλά θα φορά βραχιολάκι και θα παρουσιάζεται στο γραφείο της Προέδρου της Βουλής. Θυμάμαι κάποιο κομματικό στέλεχος να λέει στους Τσακνή- Ταγματάρχη είναι ψήφος δοκιμής. Σε τρεις μήνες θα ξαναπάνε να τους εξετάσει το Κόμμα. Δεν μπορώ, όμως να θυμηθώ, τι μου ...θυμίζει η Νάντια Βαλαβάνη.

"Είναι ο Καπιταλισμός, είναι το Κράτος, είναι το Κόμμα, ρε Πανηλίθιε!".

Υ.Γ. Όταν ρωτήσανε τον Ταγματάρχη, τι έκανες όταν έπεσε το μαύρο, δεν μίλησες. Αλλά για θυμήσου. Εσύ τι έκανες όταν έπεσε το μαύρο; Που ήσουν; Κι αν δεν θυμάσαι, έχε ένα πρόχειρο άλλοθι. Κάπως έτσι αρχίζουν πάντα. Με ερωτήσεις, που έχουν μια απάντηση ως σωστή. Δε μπορεί κάπου θάχεις κάνει και συ λάθος.