Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015

Τα κεφτεδάκια της Αριστεράς

Τα κεφτεδάκια της Αριστεράς
Από την στήλη μου στο enallaktikos.gr Α ΡΕΖΟΥΣ ΘΕΤΙΚΟ
Παρότι η Χρυσή Αυγή διατηρεί ένα ποσοστό - που πάντα είχε η εθνικιστική δεξιά, έστω και κρυμμένο σε άλλα κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ - φαίνεται πως η συντηρητική παράταξη υφίσταται ήττα. Ωστόσο, ένα μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων της μετακόμισε στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος άλλωστε θα συγκυβερνήσει με ένα κόμμα της άκρας δεξιάς. Με τoν χειρότερο παραληρηματικό λαϊκισμό, πατριωτισμό του καφενείου και συνθήματα που πολλές φορές αγγίζουν το γελοίο.
Μετά τη χρεοκοπία του ΠΑΣΟΚ - το 1985- υπήρχε πάντα έδαφος για ένα "πραγματικά αριστερό" πολιτικό κιτς, αλλά το "κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς" άργησε τριάντα χρόνια. Όσο κάνει η πολιτική ιστορία στην Ελλάδα να αφομοιώσει τα γεγονότα.
Εδώ δίπλα στο f/b o φίλος μου Χρήστος Βασιλόπουλος μένει έκπληκτος που ακούει στα επινίκεια ενός κόμματος κομμάτια των Clash - έστω από διασκευή!. Αλλά μου φαίνεται ότι αυτό θα ήταν σημαντικό αν συνέβαινε πριν από... σαράντα χρόνια!
Ο Αλέξης δεν χρειάστηκε πολύ κόπο να γράψει τον επινίκειο λόγο. Αντέγραψε τον λόγο του Ανδρέα το 1981.Αυτό φυσικά δεν είναι κακό. Ούτε ότι αντί για Carmina Burana ακούσαμε λίγο Μίκη Θεοδωράκη και Cohen. Δείχνει απλώς πως το μουσικό ρεπερτόριο της "ριζοσπαστικής αριστεράς" έρχεται από το παρελθόν. Και μπορεί να έχει λίγη από τη γλυκειά -για την ακρίβεια γλυκόξινη- μούχλα του χρόνου. Τη μελαγχολική ευχαρίστηση της νοσταλγίας και την αίσθηση πως όλα τελικά αλλάζουν, έστω και τόσο πολύ εκνευριστικά αργά.
Φυσικά αυτός δεν είναι λόγος να μην πανηγυρίσουμε, έστω και με τριάντα χρόνια καθυστέρηση. Εγώ που "συμμετείχα" στη γιορτή, κυρίως σε συνεστιάσεις της βάσης της Αριστεράς -επειδή εκεί υπήρχε ποτό και φαγητό!- διαπίστωσα πως τα φαγητά π.χ. στη βραδιά του "Δρόμου της Αριστεράς" -κεφτεδάκια, σουτζουκάκια, καναπεδάκια κλπ- ήταν θαυμάσια, σπιτικά, καλομαγειρεμένα.
Θα'μαι πολύ ευχαριστημένος, ακόμα κι αν δεν συμβεί και τίποτα κοσμογονικό από τη νέα μεταπολίτευση. Αρκεί να αποφύγουμε την καταστροφή, νάχουμε κεφτεδάκια, λίγο κρασί και έστω μπαγιάτικη μουσική και να αποφύγουμε π.χ. ως "εχθροί του κόμματος ή του Λαού" - την εξορία. Άλλωστε τα πιο ωραία όνειρά μας είναι πολύ όμορφα για να είναι αληθινά.
Δεν επιδιώκουμε τη νίκη. Αρκεί να αποφύγουμε την ήττα. Που σημαίνει μια καλή Ισοπαλία.

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015

Και θα σχίσουμε και δυο μνημόνια παραπάνω!

Τέσσερα-πέντε από τα σημερινά κόμματα αγωνίζονται να μπούνε στη Βουλή. Τα δυο μεγαλύτερα δεν θα είναι ίδια την επόμενη των εκλογών και πολλά θα εξαφανισθούν. Το ενδιαφέρον δεν είναι αυτό που θα γίνει στις εκλογές, αλλά αυτό που θα γίνει μετά τις εκλογές, καθώς μπαίνουμε σε μια  "νέα"εποχή. Αλλά τι σκατά εποχή θα είναι αυτή;

 Δεν θα είναι η εποχή του ΣΥΡΙΖΑ, -αφού κι αυτό το "θόλωμα"¨είναι μεταβατικό. Δεν είναι ένα κόμμα κομμουνιστικό, ούτε σοσιαλδημοκρατικό, αλλά φαντασιώνεται πως είναι "αριστερό" σε μια εποχή που δεν γνωρίζουμε τι είναι Αριστερά. Είναι ένα μικρομέγαλο που φοράει τα ρούχα του παππού και πάει στον Πάπα να κάνει τις αγορές να ...χορεύουν πεντοζάλη και να αλλάξει όοοολη την Ευρώπη.

Θα είναι η εποχή μετά τον ΣΥΡΙΖΑ, τη "Ν.Δ", το ΠΑΣΟΚ κλπ. κλπ. αφού σχεδόν όλα τα κόμματα είναι ληγμένα και στην κάλπη μας περιμένουν σκελετοί κομμάτων. Από την εποχή της Μεταπολίτευσης περνάμε στην εποχή της Μετάβασης, αλλά δεν ξέρουμε πόσους ...αιώνες θα κρατήσει αυτή. Ξέρουμε μόνο πως πέρασαν εξήντα χρόνια για να μάθουν κάποιοι ότι πέθανε ο Στάλιν, αλλά δεν το πίστεψαν τελικά. Τον είδαν να κάθεται με το τσιμπούκι του στα έδρανα της ανανεωτικής αριστεράς και να ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ.

Τα κόμματα όλα δεν έχουν αναφορές τόσο στο μέλλον αλλά στο παρελθόν.  Δεν χρειάζεται και πολύ για να δεις κανείς πως έχουμε μια οπισθοδρομική Αριστερά. Κόμματα με σημαίες ευκαιρίες, ληγμένα ή μεταλλαγμένα που ζουν μέσα από φαντασιώσεις σαν κι αυτή που ζει ο νεοδεξιός Καπετάν Καμμένος καθώς πάει -όπως είπε- να τινάξει τον Γοργοπόταμο. Ή μια ιστορική ψευδαίσθηση σαν κι αυτή που βιώνει ο Τσίπρας που δεν θέλει να σκίσει τόσο τα μνημόνια όσο να πάρει ρεβάνς για την Βάρκιζα και την ήττα της Αριστεράς.

Φυσικά όλοι ξέρουμε πως πρόκειται για τραγωδία, αλλά έχουμε πεισθεί -χάρη στην τηλεόραση- πως η πολιτική είναι ένα είδος σόου, ένα τσίρκο. Όλοι ξέρουμε πως τίποτα από όσα λέμε δεν τα εννοούμε. Και θα σκίσουμε και πέντε μνημόνια παραπάνω. Και θα πετάξουμε περιστέρια στα Θεοφάνεια. Και θα κάνουμε σοσιαλισμό με τα προγράμματα των ΕΣΠΑ. Και θα ντυθούμε Τσε στις εκλογές και Ζορρό τις Απόκριες.

 Ο στείρος πολιτικός λόγος και τα κλεμμένα σποτάκια ή συνθήματα δείχνουν πως μέσα σ΄αυτό το σκηνικό με μεταχειρισμένες ατάκες δεν υπάρχει τίποτα μα τίποτα πραγματικά νέο. Νέα κόμματα με παλιές ιδέες, νέα πρόσωπα με γέρικα λόγια. Λες και μιλάει ο Πλαστήρας, ο Παπάγος, ο Μεταξάς ο Ανδρέας Παπανδρέου κι ο Μπελογιάννης. Κι όπου νάναι έρχεται η Βάρκιζα, το Πολυτεχνείο και η Αλλαγή λες και ζούμε ένα φαινόμενο "ντεζαβού". Ή λες και π α ί ζ ο υ μ ε   Ι σ το ρ ί α.

 Κανένα κόμμα δεν σκοπεύει στο μέλλον κι όλοι μιλούνε για ένα είδος δικαίωσης, τιμωρίας, εκδίκησης, επιστροφής! Κανένα κόμμα δεν ζει στο παρόν. Δεν έχει καν την αίσθηση του τόπου και του χρόνου, όπως εκείνος ο "πολιτικός αρχηγός" που εμφανίστηκε με την περικεφαλαία του Κολοκοτρώνη.

Ας ελπίσουμε τουλάχιστο πως αυτή τη φορά θα καταφέρουμε να διορθώσουμε το παρελθόν και δεν θα πάμε -όπως λέει κι ο Τσίπρας- σε μια "νέα Βάρκιζα". Θα καταφέρουμε να ζήσουμε στο παρόν χωρίς φαντασιώσεις. Και θα σχεδιάσουμε το μέλλον αντί να φαντασιωνόμαστε το παρελθόν.

 Και θα σχίσουμε και δυο μνημόνια παραπάνω!

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Οι θεωρίες της «αρχαιολογίας του καναπέ»

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=452875


ΠΛΟΥΣΙΟΣ, ΤΙΜΗΜΕΝΟΣ, ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΟΣ, ΘΑΜΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ, ΖΗΤΑ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ

Οι θεωρίες της «αρχαιολογίας του καναπέ»

Μετά τις Σφίγγες, οι Καρυάτιδες και τώρα το ψηφιδωτό. Η κ. Περιστέρη ξεκαθάρισε τη χρονολογία -το τελευταίο τέταρτο του 4ου αιώνα π.Χ.- και μίλησε για στρατηγό του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η κ. Μενδώνη άφησε ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα, όπως αυτό του Φιλίππου. Φυσικά, όλοι λένε ότι δεν πρέπει να βιαζόμαστε. Το ταφικό μνημείο φαίνεται να έχει δύο εισόδους
Το νέο συμπέρασμα της «αρχαιολογίας του καναπέ» είναι πως είναι τάφος και μάλιστα μακεδονικός, που ανήκει σε «πλούσιο». Το κοινό σχεδόν απαιτεί να είναι ο Μέγας Αλέξανδρος. Μετά τις ήττες της Εθνικής, χρειαζόμαστε ένα δυνατό εθνικό τονωτικό. Ποιος και γιατί στην Αμφίπολη τόλμησε να κατασκευάσει ένα ταφικό μνημείο που να υπερβαίνει τον τάφο του Φιλίππου;
Περσεφόνη, Πλούτωνας, Ερμής ξέρουν την ταυτότητα του νεκρού της Αμφίπολης...Περσεφόνη, Πλούτωνας, Ερμής ξέρουν την ταυτότητα του νεκρού της Αμφίπολης...Θα μπορούσε να είναι ο ίδιος ο Φίλιππος, αν δεν ήταν θαμμένος αλλού κι αν δεν είχε πεθάνει είκοσι-τριάντα χρόνια πριν. Θα μπορούσε κάποιος άλλος -όπως ο Αλέξανδρος ή ο Αντίπατρος ή ο Περδίκκας ή ο Πολυσπέρχοντας να φτιάξουν ένα ταφικό μνημείο για κείνον-, μερικοί μάλιστα βιάστηκαν να δουν το πρόσωπό του στο ψηφιδωτό, αλλά όπως φαίνεται υπάρχει τάφος. Πιθανόν κάποιου που θα ήθελε να ξεπεράσει σε δόξα τον Φίλιππο!
Σε κάθε περίπτωση, κάποιος ή κάποια ή κάποιοι είναι θαμμένοι εκεί. Από τις δεκατέσσερις θεωρίες που καταγράψαμε εδώ -στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»-, και υιοθέτησε η «εκπρόσωπος τάφου», μερικές ατονούν. Το πολυάνδρειον ως ιδέα προς το παρόν απορρίπτεται, αν και θα πρέπει να δούμε τι υπάρχει δίπλα στο ταφικό μνημείο που φαίνεται πως δεν είναι το μόνο κτίσμα στο χώρο που υπερβαίνει κάθε άλλο.
Ο «άγνωστος πλούσιος» κερδίζει έδαφος στο χρηματιστήριο των επιστημονικών ή όχι στοιχημάτων. Πιθανόν να παραμείνει άγνωστος και μετά το τέλος της ανασκαφής. Αλλά ποιος δικαιούται έναν τόσο μεγαλοπρεπή τάφο που να υπερβαίνει σε δόξα τον Φίλιππο ή τον Αλέξανδρο και γιατί στην Αμφίπολη;
Ο μυστηριώδης Λέων, που μάλλον βρισκόταν στην είσοδο του ταφικού μνημείου, φαίνεται να είναι το «κλειδί» για την αποκάλυψη της ταυτότητας του τιμώμενου νεκρού. Είναι ολόιδιος με αυτόν στη Χαιρώνεια, ενώ υπάρχουν κι άλλοι τέτοιοι που παραπέμπουν σε άνδρες, ήρωες πολεμιστές, όπως π.χ. στις Θεσπιές.
Οι Καρυάτιδες και οι Σφίγγες, όπως και ο «διεθνιστικός-πολυεθνικός» χαρακτήρας της κοσμόπολης με το χρυσωρυχείο του Παγγαίου δίπλα της και το Νομισματοκοπείο δείχνουν τις επιρροές του άγνωστου καλλιτέχνη. Η Αμφίπολη είναι πεδίο πολέμου μεταξύ Αθηναίων, Σπαρτιατών, Μακεδόνων και άλλων, αλλά είναι και η πόλη της ειρήνης, αφού πολλές συνθήκες -όπως του 311 π.Χ.- υπογράφονται εδώ, ακόμα και αν δεν τηρούνται, όπως η συνθήκη του Νικία. Το ψηφιδωτό είναι πανομοιότυπο με άλλο στην έδρα του μακεδονικού βασιλείου. Το μνημείο, όπως έχει διαπιστωθεί, είναι μικρογραφία του τάφου της Αλεξάνδρειας. Σε κάθε περίπτωση το ταφικό μνημείο αποπνέει έναν «μακεδονικό κοσμοπολιτισμό».
Οι θεωρίες για τον γιο του Αλεξάνδρου -που βρέθηκε θαμμένος στη Βεργίνα- και τη Ρωξάνη, όπως ήθελε ο Δημήτρης Λαζαρίδης, έχουν απορριφθεί. Η ιδέα πως είναι εδώ θαμμένη η Ολυμπιάδα -κι όχι στην Πύδνα, όπου «εκτελέστηκε» με λιθοβολισμό- προϋποθέτει, παρά την εντολή να μείνει άταφη, να μεταφέρθηκε η σορός για να ταφεί εδώ και όχι στην πατρίδα της.
Η σκέψη πως ο άνθρωπος που έφτιαξε τον τάφο είχε άνεση, χρόνο και χρήμα και βρισκόταν στην πλευρά της εξουσίας, μας οδηγεί στα πρόσωπα της εποχής, όπως ο Αντίπατρος, ο αντιβασιλέας που πέθανε το 319 π.Χ., ο Κάσσανδρος, που πέθανε το 297 π.Χ., και ο Πολυσπέρχοντας, που όμως έχασε τον πόλεμο. Αν ο τάφος δεν έγινε για τον Φίλιππο, τον Αλέξανδρο ή τον Ηφαιστίωνα τότε κάποιος πολύ ματαιόδοξος βρίσκεται θαμμένος εκεί.
Η θεωρία του «στρατηγού» μάλλον δεν αφορά τον Νέαρχο που πέθανε το 300 π.Χ. όσο τον Λαομέδοντα, που το 319 π.Χ. βρίσκεται αιχμάλωτος στην Αίγυπτο, αλλά δραπετεύει. Αν ο Λέων έγινε γι' αυτόν, όπως ήθελε ο Oscar Broneer που τον αναστήλωσε, είναι σχεδόν βέβαιο ότι κι ο τάφος ανήκει σ' αυτόν. Ωστόσο η λαμπρότητα και το μέγεθος του μνημείου, αν αυτό δεν ανήκει στον Φίλιππο ή τον ίδιο τον Αλέξανδρο, οδηγεί με βεβαιότητα τον Κύπριο αρχαιολόγο Μυρογιάννη στην ιδέα πως εδώ βρίσκεται θαμμένος ο Ηφαιστίωνας. Η Αμφίπολη ήταν μία από τις πόλεις που διάλεξε ο ίδιος ο Αλέξανδρος το 324 π.Χ., όταν πέθανε ο Ηφαιστίωνας, για να χτισθεί ναός που θα τον αποθέωνε.
Ο Αλέξανδρος προσδιόρισε και το κόστος του ναού στο ύψος των 1.500 ταλάντων, αλλά φαίνεται πως η Βουλή των Μακεδόνων το απέρριψε ως υψηλού κόστους. Οι Μακεδόνες, όπως και οι άλλοι Ελληνες, έβρισκαν υπερβολικό να τιμάται ως θεός ένας θνητός, ακόμα κι αν ήταν ο παιδικός φίλος του Αλεξάνδρου. Ωστόσο, ο Ηφαιστίωνας φαίνεται να τάφηκε στη Βαβυλώνα, και το μνημείο δεν έγινε ποτέ. Αλλά ποιος τόλμησε, ενώ δεν υπήρχαν 1.500 τάλαντα, να φτιάξει ένα πολυδάπανο μνημείο, και για ποιον;
Ενα από τα πολλά σενάρια για τον τάφο του Αλεξάνδρου είναι πως πριν εκείνος πεθάνει σκέφτηκε να εξαφανισθεί το πτώμα του, ώστε να πιστέψουν πως... θεοποιήθηκε. Η σορός μένει μυστηριωδώς δύο χρόνια στη Βαβυλώνα ώσπου να οργανωθεί η πιο μεγαλοπρεπής πορεία-κηδεία και να ταφεί στην Αίγυπτο, την οποία υποτίθεται ότι ο ίδιος είχε διαλέξει.
Η Ολυμπιάδα με τον Περδίκκα επιχειρούν να κλέψουν τη σορό. Οι Ρωμαίοι προσκυνούν ένα μαυσωλείο στην Αίγυπτο που σήμερα αναζητείται. Αν πράγματι ο Αλέξανδρος ετάφη στην Αμφίπολη, τότε θα πρέπει κάποιος να οργάνωσε μία από τις μεγαλύτερες απάτες της ιστορίας.
Το λάθος που κάνουν όσοι αποκλείουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο είναι πως πιστεύουν ότι στην Ιστορία υπάρχει λογική. Αλλά δεν υπάρχει. Και για να μεταφέρω λίγο από το κλίμα των social media, τίποτα δεν πρέπει να προεξοφλούμε για το ταφικό μνημείο στην Αμφίπολη, ακόμα κι αν ο θαμμένος είναι νεκρός! Το μόνο βέβαιο, συνεχίζουν, είναι πως αν βρεθεί κάποια επιγραφή, θα γράφει κάτι όπως «Rooms to let»...

G4S H Ιδιωτική αστυνομία που ανέλαβε τις βιομετρικές ταυτότητες

Η είδηση ότι η φύλαξη κέντρων κράτησης μεταναστών αλλά και κρατουμένων με «βραχιολάκι» θα ανατεθεί σε ιδιωτικές επιχειρήσεις «υπηρεσιών ασφαλείας» πέρασε μάλλον απαρατήρητη από τα κόμματα και τις οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μόνο ελάχιστοι μίλησαν για «ιδιωτικοποίηση των φυλακών» ή παρατήρησαν πως η ασφάλεια του κράτους και των πολιτών παραδίδεται σε εταιρείες για εμπορικούς σκοπούς και μπίζνες.
Το πρόγραμμα για την ανάπτυξη «πολυτροπικής βιομετρίας», μάλιστα, αποφασίστηκε να συγχρηματοδοτηθεί από το ΕΣΠΑ. Για την ακριβέστερη αξιοποίηση συστημάτων ελέγχου, θα καταγράφονται πλέον διάφορα χαρακτηριστικά του ατόμου που σχετίζονται με τη συμπεριφορά και τις αντιδράσεις του σε εξωτερικά ερεθίσματα. Η «βιομετρική υπογραφή» θα προκύπτει από στατικά και δυναμικά χαρακτηριστικά του προσώπου, όπως μορφασμοί, γκριμάτσες, τρόπος βαδίσματος, σε συνδυασμό με το ύψος, το βάρος, το χρώμα ματιών και μαλλιών, ενδεχόμενο μουστάκι, γυαλιά κ.λπ.
Από τα ολιγόλογα ρεπορτάζ που είδαν το φως της δημοσιότητας φαίνεται πως στη δοκιμαστική λειτουργία θα συμμετάσχουν... εθελοντικά (!) υπάλληλοι του υπουργείου Δημόσιας Τάξης που θα... βαδίζουν για να βιντεοσκοπούνται για πειραματικούς σκοπούς. Η «βιομετρική κάρτα» θα καταγράφει χαρακτηριστικά μοναδικά, τα οποία είναι δύσκολο να αλλοιωθούν. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι η Αστυνομία -ή κάποιος άλλος- που θα έχει τα δεδομένα θα μπορεί να εντοπίσει κάποιον ύποπτο μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου από στοιχεία όπως «μύωπας, αριστερόχειρας που κουτσαίνει ελαφρώς και ζυγίζει εξήντα με εβδομήντα κιλά και είναι φαλακρός».
Το «πράσινο φως» για τα πιλοτικά προγράμματα έδωσε η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει δημιουργία σχεδίου για το απόρρητο και την ασφάλεια επεξεργασίας των δεδομένων και δεν θα υπάρξει αλλαγή στο βιομετρικό σύστημα που έχει ήδη γνωστοποιηθεί στην Αρχή. Αλλά ποιος θα το ελέγξει αυτό;
Η συνεδρίαση της Αρχής έγινε στο συνήθη χώρο στις 14 Ιανουαρίου 2014 υπό την προεδρία του αναπληρωτή προέδρου, αφού ο πρόεδρος, Πέτρος Χριστοφόρου, αλλά και τρία τακτικά μέλη απουσίασαν κωλυόμενα, παρ' ότι το θέμα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο. Η απόφαση ελήφθη από αναπληρωματικά μέλη παρουσία -χωρίς δικαίωμα ψήφου- «ειδικών επιστημόνων». Οι ενδιαφερόμενοι για μια τέτοια απόφαση ήταν οι εισηγητές, το Κέντρο Μελετών Ασφάλειας και η ίδια η εταιρεία παροχής προϊόντων και υπηρεσιών ασφάλειας G4S.
Σύμφωνα με το πλάνο, οι δοκιμές θα γίνουν με την προσομοίωση σεναρίων χρήσης σε χώρους της εταιρείας, ώστε να προσομοιάζουν σε πραγματικούς χώρους υψηλής ασφάλειας. Τα δεδομένα θα καταστραφούν και τυχόν περαιτέρω επεξεργασία των αποτελεσμάτων των πειραμάτων θα γίνονται μόνο με ανώνυμα δεδομένα.
Η Αρχή, αφού άκουσε τους εισηγητές, αποφάσισε με ιδιαίτερη αναφορά στην «επεμβατικότητα» στην ιδιωτική ζωή της βιομετρικής μεθόδου να δώσει την έγκρισή της, αφού «η επεξεργασία δεδομένων πραγματοποιείται με τη συγκατάθεση των υποκειμένων των δεδομένων».
Κάπου εδώ η λογική χάνεται μαζί με το νήμα των γεγονότων. Η G4S ενδιαφέρεται για την επιστημονική έρευνα; Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων είναι σε θέση να γνωρίζει και να κρίνει τι συμβαίνει; Τα πολιτικά κόμματα και η ελληνική Βουλή έχουν ενημερωθεί επαρκώς; Και πώς είναι δυνατόν το πρόγραμμα να βρίσκεται σε πιλοτική και πειραματική φάση, όταν ήδη η Ελληνική Αστυνομία χρησιμοποιεί τέτοια δεδομένα για να εντοπίσει ληστές και τρομοκράτες, όπως πρόσφατα τον Νίκο Μαζιώτη;
Η δράση ιδιωτικών αστυνομιών στο χώρο της Ελλάδας με υποκατάσταση των αστυνομικών και δικαστικών αρχών έχει ήδη εντοπισθεί όταν, κατά σύμπτωση, βρετανική -όπως είναι και η G4S- εταιρεία ανέλαβε τη διερεύνηση απαγωγής έναντι σημαντικής αμοιβής. Οι έρευνες απέβησαν άκαρπες, αλλά η εταιρεία αλώνιζε την Ελλάδα «αδειάζοντας» για την ανεπάρκειά της την Ελληνική Αστυνομία.
Οι ιδιωτικές εταιρείες ασφαλείας έως τώρα αξιοποιούν συνταξιούχους αλλά προφανώς και εν ενεργεία αστυνομικούς, υποκλέπτοντας κρατικά αρχεία. Στο μέλλον δεν θα χρειάζεται, αφού η κρατική Αστυνομία θα προσφεύγει στα αρχεία ιδιωτικών εταιρειών που θα γνωρίζουν περισσότερα.
Μια προσπάθεια συνεργασίας... κράτους και ιδιωτικής πρωτοβουλίας αποκαλύφτηκε πέρυσι, όταν κυβερνητικός συνδικαλιστής αστυνομικός ίδρυσε μια «εταιρεία-σεκιούριτι» ως δεύτερη αστυνομία μέσα στην Αστυνομία! Η εταιρεία του ήρθε στο φως από συναδέλφους του που ανακάλυψαν ότι έκανε παρακολουθήσεις προσώπων και φυλάξεις κτηρίων και γραφείων, αναθέτοντας το έργο στη σύζυγό του. Η εταιρεία αυτή έκλεισε άδοξα, αλλά μάλλον είναι κοινό μυστικό ότι χιλιάδες αστυνομικοί εργάζονται -με μεροκάματο- για τη φρούρηση ατόμων ή γραφείων και καταστημάτων. Η υπόθεση μοιάζει αστεία μπροστά στο ενδεχόμενο μια εταιρεία να ελέγχει τις πληροφορίες σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Ποια είναι η επιχείρηση που πουλάει ασφάλεια σε 125 χώρες του κόσμου

Η βρετανική πολυεθνική G4S, με έδρα το Κρόλεϊ, είναι ίσως η μεγαλύτερη εταιρεία παροχής «υπηρεσιών ασφαλείας» στον κόσμο, με πελάτες σε εκατόν είκοσι πέντε χώρες. Απασχολεί έναν τεράστιο «στρατό» 620.000 υπαλλήλων και είναι ένας από τους μεγαλύτερους εργοδότες στον κόσμο. Φέτος, ο όμιλος εταιρειών ασφαλείας γιόρτασε τα 35 χρόνια «έργου και προσφοράς» στην Ελλάδα.
«Η G4S, βασισμένη στις υψηλές προδιαγραφές υπηρεσιών, ηγείται σταθερά στο χώρο της ασφάλειας, συνεχίζοντας την πολυετή παράδοση στην προστασία της ανθρώπινης ζωής και περιουσίας. Σήμερα ο όμιλος αποτελεί έναν εκ των κορυφαίων εργοδοτών, απασχολώντας περισσότερους από 2.400 εργαζομένους σε όλη την Ελλάδα» αναφέρει η ίδια η εταιρεία και δεν παραλείπει να εξάρει το φιλανθρωπικό της έργο με «στενές επαφές» με το Χαμόγελο του Παιδιού και την Κιβωτό του Κόσμου, την ενίσχυση περιβαλλοντικών προγραμμάτων σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και χορηγίες σε αθλητές.
Η αρχική εταιρεία Group 4 είχε ιδρυθεί το 1968 και ανέλαβε το 1993 τη φύλαξη των βρετανικών φυλακών, αλλά βρέθηκε έπειτα από μια σειρά γκάφες σε δύσκολη θέση. Τέσσερις κρατούμενοι είχαν χαθεί μέσα στην πρώτη εβδομάδα απ' όταν υπέγραψε συμβόλαιο, με αποτέλεσμα ο Τόνι Μπλερ να μιλήσει για «κωμωδία λαθών». Η σύμβαση του βρετανικού κράτους με μια ιδιωτική εταιρεία δεν μπορεί παρά να αποδοθεί στο κλίμα «θατσερισμού» που επικρατούσε τότε. Από τότε ο νεοφιλελευθερισμός δεν θριάμβευσε μόνο, αλλά θεωρεί αυτονόητο πως ακόμα και η ασφάλεια του κράτους -και η προσωπική ζωή των πολιτών- μπορεί να είναι ιδιωτική υπόθεση.
Στις βασικές υπηρεσίες της G4S περιλαμβάνονται «υπηρεσίες ασφαλείας», «συστήματα ασφαλείας» και «υπηρεσίες παρακολούθησης και αντίδρασης» με τηλεματική τεχνολογία και περιπολικά ασφαλείας. Η ηλεκτρονική σήμανση και παρακολούθηση κρατουμένων στο σπίτι τους με βραχιολάκια, η υποστήριξη των αστυνομικών δυνάμεων και η διαχείριση κέντρων κράτησης ή συνοδεία των κρατουμένων είναι μερικές από τις υπηρεσίες της.
Το 2007, η ισραηλινή θυγατρική της G4S κατηγορήθηκε για συνενοχή σε ό,τι συνέβαινε στις φυλακές όπου βρίσκονταν χιλιάδες παιδιά ανάμεσα σε πολιτικούς κρατούμενους. Τον Μάιο του 2014 ξεσπά απεργία πείνας Παλαιστίνιων κρατουμένων που βρίσκονταν εκεί χωρίς δικαστική απόφαση. Οι μέθοδοι ανάκρισης που εφαρμόζει η ισραηλινή Shin Bet είναι η στέρηση ύπνου, η έκθεση σε θερμότητα ή σε ψύχος ή σε πολύ δυνατή μουσική και το κρέμασμα των δεμένων κρατουμένων ώστε να μην ακουμπούν τα πόδια κάτω, με το σώμα σε σχήμα τόξου ή με ένα βρόμικο σάκο στο κεφάλι.
Το 1997 επιτροπή του ΟΗΕ κατήγγειλε αυτές τις μεθόδους ως απάνθρωπες. Πολλοί κρατούμενοι πέθαναν ή έμειναν παράλυτοι. Τον Ιούνιο του 2014 διαδηλωτές με μια ανοιχτή επιστολή προς την εταιρεία ασφαλείας, ζήτησαν να «τελειώσει η συνενοχή της όσον αφορά στην κατάχρηση εξουσίας του Ισραήλ πάνω στα φυλακισμένα παιδιά». Ο Hugo Slim, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, διαπίστωσε ότι «υπάρχουν αδυναμίες σαφώς ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ορισμένα τμήματα του συστήματος ασφαλείας του Ισραήλ, αλλά ο ρόλος της G4S είναι πολύ μακριά από τις άμεσες αιτίες και τις επιπτώσεις τους». Η G4S εν τω μεταξύ έχει πλέον υπογράψει συμβόλαια για τη διαχείριση της ασφάλειας σε Αφγανιστάν και Ιράκ.
Τον Οκτώβριο του 2010, όταν ο 46άχρονος Jimmy Mubenga έχασε τη ζωή του μέσα στο αεροπλάνο όπου τον κρατούσαν τρεις φύλακες της G4S, ενώ τον οδηγούσαν σε απέλαση, οι μέθοδοι της εταιρείας ξαναμπήκαν στο μικροσκόπιο. Η Σκότλαντ Γιάρντ ξεκίνησε έρευνα μετά το θάνατό του και χαρακτήρισε την υπόθεση «ανεξήγητη». Οι τρεις φύλακες της G4S αφέθηκαν ελεύθεροι με εγγύηση. Το 2011, η εφημερίδα «Guardian» ανέφερε επικίνδυνη χρήση βίας εις βάρος κρατουμένων και ατόμων που ζητούσαν άσυλο.
Το επόμενο φθινόπωρο, η G4S βρέθηκε και πάλι αντιμέτωπη με καταγγελίες που αφορούσαν φρουρούς της οι οποίοι κατηγορούνταν για προφορικές παρενοχλήσεις και εκφοβισμό των κρατουμένων με επιθετική και ρατσιστική γλώσσα. Τον Οκτώβριο του 2013, το BBC έφερε στο φως καταγγελίες για βασανιστήρια στη Νότια Αφρική. Μια έρευνα του Πανεπιστημίου Wits αποκάλυπτε ότι δεκάδες από τους περίπου 3.000 κρατουμένους στη φυλακή της G4S έχουν υποστεί χρήση ηλεκτροσόκ ή ενέσεις χωρίς τη θέλησή τους. Η G4S ανακοίνωσε ότι θα διερευνούσε τις καταγγελίες.
Τα τελευταία χρόνια η G4S αντιμετωπίζει ένα μποϊκοτάζ σε ολόκληρο τον κόσμο, με εκστρατείες και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας εναντίον της. Ανάμεσα σε άλλες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας είναι και η απονομή του αρνητικού βραβείου Public Eye που απονέμεται σε εταιρείες οι οποίες ευθύνονται για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταστροφή του περιβάλλοντος ή καταπάτηση του εργατικού δικαίου. Ενας ακόμα ογδοντάχρονος κρατούμενος πέθανε από καρδιακή προσβολή ενώ ήταν αλυσοδεμένος. Η εφημερίδα «Guardian» θα γράψει ότι η G4S «παίζει ρώσικη ρουλέτα με τη ζωή των κρατουμένων».
Τον Αύγουστο του 2014 θα αποκαλυφθεί ότι η G4S χρησιμοποιούσε κρατούμενους μετανάστες ως φθηνό εργατικό δυναμικό με πληρωμή μία στερλίνα την ώρα.
Σήμερα η G4S Telematix S.Α. «οδηγεί» τις εξελίξεις στην ελληνική αγορά τηλεματικών εφαρμογών, με περισσότερα από 6.000 εγκατεστημένα συστήματα και εξυπηρετεί περισσότερες από 150 εταιρείες. «Το όραμά μας είναι να συνδέουμε ανθρώπους και αντικείμενα που βρίσκονται σε διαφορετικό χώρο και τα οποία δραστηριοποιούνται για την επίτευξη ενός κοινού σκοπού. Αυτό που κάνουμε είναι να «συνδέουμε ανθρώπους και πάγια εν κινήσει».
Από το 1998 ο όμιλος διαθέτει δορυφορικό σύστημα εποπτείας στόλου και συνεργάζεται με τη Celestica -έναν από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές συστημάτων GSM/GPS- και την Eurowatch, η οποία περηφανεύεται για το στόλο της και την πρόσβαση σε όλες τις αστυνομικές αρχές της Ευρώπης και τη μεταφορά δορυφορικών δεδομένων σε πραγματικό χρόνο.
Το 2007, η ισραηλινή θυγατρική τής G4S κατηγορήθηκε για συνενοχή σε ό,τι συνέβαινε στις φυλακές όπου βρίσκονταν χιλιάδες παιδιά
Τον Οκτώβριο του 2010 ο 46άχρονος Jimmy Mubenga έχασε τη ζωή του μέσα στο αεροπλάνο όπου τον κρατούσαν τρεις φύλακες της G4S
Τον Οκτώβριο του 2013 το BBC έφερε στο φως καταγγελίες για βασανιστήρια στη Νότια Αφρική
Ερευνα του Πανεπιστημίου Wits αποκάλυπτε ότι δεκάδες από τους περίπου 3.000 κρατουμένους στη φυλακή της G4S έχουν υποστεί χρήση ηλεκτροσόκ
Τον Αύγουστο του 2014 θα αποκαλυφθεί ότι η G4S χρησιμοποιούσε κρατούμενους μετανάστες ως φθηνό εργατικό δυναμικό

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Η πολιτικοποίηση της Περσεφόνης

Η καημένη η Περσεφόνη καθώς κατέβαινε στον Άδη είχε την  ατυχία αυτή τη φορά χάρη στην ανασκαφή στην Αμφίπολη να συναντηθεί στα δελτία ειδήσεων με την σύγχρονη πολιτική σκηνή, την Σκέψη του Νεοέλληνα, που δεν εντυπωσιάστηκε μόνο από τα κόκκινα μαλλιά της, αλλά την κάλεσε να πάρει θέση για τα σύγχρονα πολιτικά πράγματα.

 Φαίνεται πως η ανασκαφή στην Αμφίπολη θάναι το μεγάλο όπλο του Σαμαρά για τις εκλογές, αν δεν εξασφαλισθούν οι 180 έδρες για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας. Αυτό και μόνο κάνει την Αριστερά να κρατήσει την πατροπαράδοτη αρνητικά στάση απέναντι σε ότι αφορά το έθνος, την αρχαιότητα και τον "εθνικισμό".

Η Δεξιά αισθάνεται υπερήφανη που η πανέμορφη κοκκινομάλα, όπως και οι Καρυάτιδες όχι μόνο είναι ελληνίδα, αλλά και νεοδημοκράτισσα. Η ακροδεξιά χαίρει που βρέθηκε στον τάφο μια σβάστικα. Και η μεμψίμοιρη αριστερά ψάχνει αφορμές για να πάρει απόσταση από το έθνος και πάλι.

 Πράγματι, η Περσεφόνη δεν ανήκει στην εργατική τάξη, αλλά στην ...αστική.

Κι έτσι η Περσεφόνη επιστρέφει και πάλι στον Άδη.