Δευτέρα 14 Απριλίου 2014

Ο Σταύρος Θεοδωράκης ανοίγει τα χαρτιά του

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ «Κ.Ε.»: «ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ»

«Ο Αλέξης Τσίπρας έχασε την ευκαιρία»

Η τρόικα αντιμετώπισε τη χώρα σαν επιτραπέζιο παιχνίδι. Γι' αυτό, το θέμα δεν είναι με ποιους θα κυβερνήσουμε αλλά πώς
Δυσκολεύτηκα πολύ να πάρω αυτή τη συνέντευξη. Αυτός ο πρόεδρος δεν μοιάζει με άλλους. Παλιός πρόεδρος του Συλλόγου Σπουδαστών Δημοσιογραφίας στο «Εργαστήρι», όπως και γω, παλιός συνεργάτης μου στο περιοδικό «Ραδιοσυννεφούλα», μου ξεκαθάρισε «πως είμαστε τρίτο κόμμα, όχι καμιά ομαδούλα».
Ηταν εκνευρισμένος με τις «τρολιές» για τον Νίκο Δήμου και άλλες «τρολιές», πως είναι αβάπτιστος (!) και τόσα άλλα. «Θα ρωτήσω τον Σημίτη και αν μ' αφήνει ο... Μπόμπολας θα μιλήσω», μου είπε αστειευόμενος. Δέχτηκε να μιλήσει για όλα. Τον Ανδρέα και τον Γιώργο Παπανδρέου, τον Αλέξη Τσίπρα και τους τσιγγάνους, τις αυριανές συμμαχίες και τις... γαλότσες.
* Εχουν γραφεί τόσα πολλά για το πού ανήκει το Ποτάμι. Είναι δεξιό, νεοφιλελεύθερο, αριστερό, κεντρώο, οικολογικό;
- Το Ποτάμι δεν είναι τίποτα από αυτά και βέβαια ούτε είναι λίγο από όλα. Ενας φίλος λέει ότι το Ποτάμι είναι μια πλατφόρμα πολιτικής καινοτομίας. Ενα κίνημα που θέλει να βγάλει μπροστά «κανονικούς ανθρώπους» που δεν είχαν σχέση με υπουργεία και γραφεία αρχηγών.
* «Κανονικούς» δεξιούς ή «κανονικούς» αριστερούς;
- Κανονικούς προοδευτικούς πολίτες που δεν παριστάνουν τους αριστερούς ενώ είναι κρατιστές και δεν παριστάνουν τους φιλολαϊκούς ενώ είναι ακροδεξιοί. «Για να δικαιολογούν τις πράξεις τους άλλαζαν ακόμα και τη σημασία των λέξεων...», έχει πει νομίζω ο Θουκυδίδης.
* Ακόμα και ο Ανδρέας Παπανδρέου εμφανιζόταν ως επικεφαλής του Εκτελεστικού Γραφείου. Πρώτη φορά ένας ηγέτης ή αντιηγέτης εμφανίζεται μόνος του με μια κάμερα να τον ακολουθεί. Είναι κόμμα προσωπικό και μάλιστα... σουλτανικού τύπου ή δημοκρατικό; Θα πάει σε ιδρυτικό συνέδριο;
- Στις 15 Ιουνίου. Αλλά δεν μας αρέσουν τα ψέματα. Το Ποτάμι ήταν μια απόφαση δική μου και λίγων φίλων. Αμέσως προσχώρησαν και άλλοι φίλοι και άλλοι γνωστοί. Ολη μέρα συζητάμε, διαφωνούμε, συμφωνούμε, αποφασίζουμε, πράττουμε. Αλλά δεν μας εξέλεξε κανείς. Και δεν θα προσποιηθούμε ξαφνικά τους εκλεγμένους. Φτιάξαμε όμως ένα καταστατικό, νομίζω ό,τι πιο πρωτοποριακό μπορεί να συναντήσει κανείς στο χώρο της πολιτικής και στις 15 Ιουνίου θα δοθεί η συνέχεια. Εκεί δεν θα υπάρχει «ο Σταύρος και η παρέα του» αλλά πολίτες-μέλη του Ποταμιού και θα αναδειχθούν οι πιο ικανοί. Οι πόλεις, οι γειτονιές, θα εκπροσωπηθούν απευθείας. Χωρίς ενδιάμεσα όργανα. Οποιος ξέρει από κόμματα καταλαβαίνει πόσο σημαντικό είναι αυτό. Αμεση δημοκρατία στην πράξη.
* Μια φωτογραφία με την οικογένεια Παπανδρέου, που διακινούν οι αντίπαλοι, σας εμφανίζει «διαπλεκόμενο», άλλοι λένε πως πίσω σας είναι ο Σημίτης, ο Μπόμπολας, μπορεί και η... Μοσάντ. Ποια είναι γνώμη σας γι' αυτά τα πρόσωπα, Παπανδρέου - Σημίτη, και το σημερινό ΠΑΣΟΚ;
- Από πού θέλετε να αρχίσουμε; Από τη Μοσάντ; Topotami.gr έχει αναρτήσει τα όσα έγραφα τα χρόνια της κρίσης για όλα αυτά τα πρόσωπα. Γιατί αν σας δώσω τώρα κάποιες απαντήσεις θα μου πείτε «ναι, αλλά τα έλεγες όταν ήσουν δημοσιογράφος;». Ως προς το Mega τώρα, να σας πω ότι δεν ήμουν ούτε στο τμήμα κατασκευών ούτε στο λογιστήριο.
* Γνωρίζω πως ανήκες στη Νεολαία ΠΑΣΟΚ και προφανώς ήσασταν θαυμαστής του Ανδρέα Παπανδρέου. Ποια είναι η γνώμη σας σήμερα για τον Ανδρέα;
- Ο Ανδρέας απελευθέρωσε τους καταπιεσμένους αλλά γρήγορα τους έκανε... κατεστημένους. Εγώ έφυγα νωρίς, το '82 για την ακρίβεια, λίγο αφότου έγινε εξουσία και έτσι τον έζησα μόνο σαν «εφηβικό έρωτα».
* Τι σας έχουν μάθει οι τσιγγάνοι;
- Οτι το διαφορετικό είναι όμορφο.
* Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο ηγέτης της Αριστεράς και μάλιστα της ευρωπαϊκής Αριστεράς. Ποια είναι η γνώμη σας για το πρόσωπό του και την πολιτική του;
- Τι εννοείτε, για το πρόσωπό του; Αν τον εκτιμώ; Τον εκτιμώ. Ομως ως πολιτικός έχασε μια μεγάλη ευκαιρία. Να ηγηθεί της προσπάθειας που θα άλλαζε τη χώρα. Αυτός προτίμησε να τα έχει καλά με τα επαγγελματικά του στελέχη. «Για όλα φταίνε οι κυβερνήσεις» θα σου πουν στον ΣΥΡΙΖΑ και όταν τους λες «ωραία και τώρα τι κάνουμε;», σου απαντούν «να επιστρέψουμε στο παρελθόν». Δηλαδή στο κράτος που έφτιαξαν το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. Μα πώς; Χωρίς να αλλάξουμε τίποτα; Ούτε μια μεταρρύθμιση; Ούτε μια αλλαγή;
* Το νέο κόμμα θα βρεθεί στη Βουλή με αρκετούς βουλευτές, από ό,τι φαίνεται. Με ποιες δυνάμεις θα συνεργασθεί αν χρειασθεί να παίξει ρόλο και μάλιστα ρυθμιστή;
- Το ερώτημα δεν είναι με ποιους θα συνεργαστούμε, αλλά πώς θα συνεργαστούμε. Η κοινωνία έχει ανάγκη από νέο συγκεκριμένο σχέδιο. Να αντιμετωπιστεί η φτώχεια, να υπάρχουν δουλειές, ανάπτυξη, δικαιώματα, ασφάλεια και να απελευθερωθούμε από όλα αυτά τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα που θεωρούν ότι η χώρα είναι δική τους. Τα παλιά κόμματα εξουσίας λένε «βγάλε μας και εμείς θα τα κάνουμε όλα σωστά». Είναι ο λάθος δρόμος που τον έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά. Οι πολίτες πριν τις εθνικές εκλογές θα πρέπει να ζητήσουν λύσεις και όχι «θα - θα - θα».
* Ειλικρινά, δηλαδή, πιστεύετε ότι οι πολιτικοί μπορούν να συνεργαστούν επί τη βάσει ενός προγράμματος;
- Οι παλιοί όχι, οι νέοι ναι. Ημουν παρών ένα βράδυ στη Βουλή που ένας γνωστός υπουργός ρωτήθηκε γιατί δεν αποδέχτηκε μια σωστή πρόταση από κάποιον αντίπαλο βουλευτή. Η απάντησή του ήταν: «Σιγά μην τους κάνω μάγκες»! Αυτή η νοοτροπία κυριαρχεί στο Κοινοβούλιο, γι' αυτό και φθάσαμε ώς εδώ.
* Και αυτοί που σας λένε «απολιτικό»;
- Μάλλον μπερδεύουν τις λέξεις και εννοούν «ακομμάτιστο».
* Πώς σχολιάζετε τα τελευταία γεγονότα με την υπόθεση Μπαλτάκου;
- Ηταν ένα ντροπιαστικό θέαμα που δείχνει και την ανικανότητα και τη βλακεία που κυκλοφορεί στα σαλόνια της πολιτικής εξουσίας. Να βλέπεις έναν άνθρωπο που υποτίθεται ότι χειρίζεται κορυφαίες κυβερνητικές υποθέσεις, είναι γενικός γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου, το δεξί χέρι του Σαμαρά, να τρέμει σαν φοβισμένο σχολιαρόπαιδο μπροστά στον εκπρόσωπο της Χρυσής Αυγής.
* Τι έφταιξε τελικά και συνέβησαν όλα αυτά που συνέβησαν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια;
- Οτι στη μεγαλύτερη ίσως κρίση στην Ιστορία μας, είχαμε την ατυχία να βρεθούμε απέναντι σε μια ευρωπαϊκή ηγεσία που δεν ήξερε και σε μια χρεοκοπημένη εγχώρια πολιτική ηγεσία που ούτε ήξερε ούτε μπορούσε. Και δεν εννοώ μόνο τους κυβερνητικούς. Ετσι οι άνθρωποι πέρασαν σε δεύτερη μοίρα. Οι μισοί πολιτικοί νοιαζόντουσαν για τα νούμερα και οι άλλοι μισοί για τα νούμερα των δημοσκοπήσεων. Ελειψαν ο σχεδιασμός, το καθαρό μυαλό, οι γενναίες αποφάσεις. Οι ηγέτες, με μια λέξη.
* Η άποψή σας για την τρόικα;
- Τα έχει πει όλα ο Παναγιώτης Καρακούσης, που ήταν για 35 χρόνια διευθυντής Θησαυροφυλακίου: «Η τρόικα αντιμετώπισε τη χώρα σαν επιτραπέζιο παιχνίδι».
* Το ίδιο δεν λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ;
- Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι το επιτραπέζιο παιχνίδι πρέπει να συνεχιστεί. Να πάμε στην Ευρώπη να τους πούμε να μας χαρίσουν τα χρέη και αν δεν μας τα χαρίσουν, τότε θα δούμε τι θα κάνουμε. Αυτά είναι επικίνδυνα παιχνίδια σε μια εποχή που οι κοινωνίες της Ευρώπης -οι δανειστές μας δηλαδή- δεν έχουν και πολλά αποθέματα υπομονής.
* Για εσάς, δηλαδή, ποια είναι η σημαντικότερη λέξη, αν δεν είναι το χρέος;
- Οι εξαγωγές. Αυτή η χώρα δεν θα σωθεί ποτέ αν δεν εξάγουμε περισσότερα από όσα εισάγουμε. Τόσο απλά. Και άσχετα απ' τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης, οι εξαγωγές το 2013 μειώθηκαν παρά τη συμπίεση των μισθών. Και τον Φεβρουάριο μειώθηκαν και άλλο οι εξαγωγές. Αρα κάτι κάνουν λάθος.
* Στους υποψηφίους που ανακοινώσατε για την Ευρωβουλή είναι και ο Μίλτος Κύρκος -ο γιος του Λεωνίδα- και ο Παύλος Ελευθεριάδης, ο καθηγητής από την Οξφόρδη που εκφράζει πιο φιλελεύθερες απόψεις. Πώς συνδυάζονται όλα αυτά;
- Αυτό είναι το Ποτάμι. Και αυτούς τους ανθρώπους θέλουμε να στείλουμε στην Ευρωβουλή. Δημιουργικούς πολίτες που θα κινηθούν πέρα από τα παλιά ιδεολογικά στερεότυπα και θα αποκαταστήσουν το κύρος της Ελλάδας στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Οι θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ενωσης πρέπει να ξεπεράσουν τις γραφειοκρατικές τους αγκυλώσεις και να αναλάβουν δράση στο πλευρό των Ευρωπαίων πολιτών. Δεν έχουμε ανάγκη, λοιπόν, από άλλους «κομματικούς μας γραφειοκράτες».
* Κάποιοι στην τηλεόραση διαμαρτύρονται γιατί το Ποτάμι δεν εμφανίζει εύκολα εκπροσώπους του στην τηλεόραση. Τους έχετε απαγορεύσει;
- Δεν υπάρχει καμία απαγόρευση. Υπάρχει όμως μια κοινή εκτίμηση ότι δεν είναι ωφέλιμο ούτε για τον πολίτη ούτε για την πολιτική κάποιοι να ξημεροβραδιάζονται στα τηλεοπτικά παράθυρα συζητώντας επί παντός του επιστητού. Εμείς έχουμε τη γιατρό Ευφραιμίδου που ξέρει καλύτερα από τον καθένα τι πρέπει να γίνει στην υγεία. Παραδειγματικά, σας το λέω. Και έναν αγρότη, τον Καχριμάνη, που ξέρει τι σημαίνει χωράφι. Τώρα αν ρωτήσεις τον αγρότη για τα θέματα υγείας προφανώς δεν θα έχει σωστές απαντήσεις όπως και η γιατρός δεν θα ξέρει να σου πει τι ακριβώς θα κάνουμε με την Κοινή Αγροτική Πολιτική. Αλλά αυτούς τους πολιτικούς θέλουμε; Ανειδίκευτους παντογνώστες; Τέτοιους εμείς δεν έχουμε.
* Και δύο «αδιάκριτες» και προσωπικές ερωτήσεις. Τι μουσική ακούτε, ποια είναι τα αγαπημένα σας γκρουπ και πόσο... κόστισαν οι γαλότσες;
- Οι γαλότσες 13 ευρώ. Μουσική τώρα πια μόνο:
Πορτοκάλογλου - Το Ποτάμι,
Αγγελάκας - Ποτάμι,
Emeli Sande- River,
Bruce Springsteen - River.
Και όλα τα δημοτικά που μιλάνε για το «Ποτάμι». Αυτά τα ακούω θέλοντας και μη, γιατί όποτε πηγαίνω στις πόλεις και τα νησιά με υποδέχονται και με ένα ντόπιο ποταμίσιο.
(Γέλια). Σου εύχομαι το Ποτάμι να είναι πάντα ορμητικό και μαζικό.
Τρολάροντας στην ακροποταμιά
Το Ποτάμι έχει μόνο ένα στόχο: να κλέψει ψήφους από ΣΥΡΙΖΑ.
Σωστά. Γι' αυτό άλλωστε ο Σταύρος κυκλοφορεί με (μεγάλο) σακίδιο
PLAKIDOULHS Mar 13
Ο Σταύρος Θεοδωράκης είναι Δράση. Λέει ό,τι πιο χρήσιμο και σωστό σήμερα στην Ελλάδα. Είναι ο μοναδικός άνθρωπος που τα λέει μετά τη Δράση.
Πριν από τη Δράση τα έλεγε ο Τσακ Νόρις. Εκεί βασίστηκαν όλα ;)
@black7fairy 2h
Είμαστε το ΠΑΣΟΚ που πολεμάει το ΠΑΣΟΚ, κάνει το ανάχωμα του ΣΥΡΙΖΑ και μπλοκάρει τη Ν.Δ. Εχουμε έναν τριχασμό προσωπικότητας
Γιώργος Κυρίτσης @giorgoskyritsis 23h
Ο Σταύρος είναι ο κλασικός τύπος της τελευταίας τριετίας που του κόβεις την πολιτική κουβέντα στο 5λεπτο & αρχίζεις να του μιλάς για γκόμενες
Λάθος. Οι γκόμενες είναι ο κλασικός τύπος της τελευταίας τριετίας που τους κόβεις την πολιτική κουβέντα στο 5λεπτο & αρχίζουν να μιλάνε για τον Σταύρο
Roubi @roubi_rou Apr 5
Από τη μέρα που ανακοίνωσε ο Σταύρος #topotami έχει γαμηθεί να βρέχει.
Οταν λέμε πως είναι Θεός... εσείς δεν μας πιστεύετε!
Jeanne'Αξ @mpirimpiriboo Mar 4
Ο @cocobilly είναι ο Σταύρος Θεοδωράκης ή ο Σταύρος Θεοδωράκης είναι ο @cocobilly;;; Ιδού η απορία...#topotami Ο Cocobily είναι ο ανιψιός της Δάφνης Σημίτη.
Αλαλάζων Αυνανισμός @aunanismos 17h
Ο Θεοδωράκης δεν μπορεί να πείσει ούτε 5χρονο ακόμη και αν κρατάει σοκολάτες στα χέρια. Οχι ότι κάποιος άλλος μπορεί...
Ενα 5χρονο όμως με ντάκο και μυζήθρα στο χέρι, μπορεί να πείσει τον Θεοδωράκη.
Εσύ πήγες αγορά; @Aleksarchos Apr 8
Ας πει κάποιος στον Σταύρο Θεοδωράκη να βγάζει το ρολόι που κέρδισε στα Jumbo γαριδάκια όταν δίνει τηλεοπτική συνέντευξη Δεν είναι ένα απλό ρολόι. Από εκεί του δίνουν εντολές
Αντριου ― @andrew_pap 15h
Να ψηφίζεις κάποιον πρώτα και μετά να θες να μάθεις τις θέσεις του. Το λες και ποτάμι αυτό το πράγμα.
Ενώ το φυσιολογικό είναι να ψηφίζεις Ζάππεια και να σου προκύπτει Στουρνάρας. Ή να ψηφίζεις Τσίπρα και να σου προκύπτει Λαφαζάνης....
δυσκολαταπραγματα @georgetzuras 16h

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

Εν Θεάτρω - Αν ζούσα τώρα


Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014

Μεταμοντερνισμός

O Star κάνει εκπομπές για την κρίση -και την διαφθορά- των μίντια.

Ο Νίκος Μπογιόπουλος μοιράζεται σκέψεις του Ζαχαριάδη -"Αγάπα το κελί σου- με τον Νίκο Χατζηνικολάου στο enikos .gr.

Ο Σάββας Ξηρός επιλέγει τον Γιώργο Τράγκα να παρουσιάσει στο κοινό το βιβλίο του για την τρομοκρατία.

Δεν είμαστε μια ωραία, μεταμοντέρνα ατμόσφαιρα;

Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014

H "Ελευθεροτυπία" για το βιβλίο "Ο Αλέξης στη Χώρα των Θαυμάτων"

Ο δημοσιογράφος Νίκος Λακόπουλος δεν έριξε μια ζαριά με προεξοφλημένη επιτυχία υπέρ του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα. Ούτε τράβηξε την τράπουλα του ταρό ως άλλη χαρτομάντισσα της εποχής μας, ώστε να προβλέψει το μέλλον ενός από τους νεότερους Ευρωπαίους πολιτικούς.
Δεν μεταμορφώνεται σε Κασσάνδρα για να καταραστεί τον νέο «βασιλέα» της Αριστεράς, ο οποίος γύρισε στην πατρίδα, έπειτα από περιπέτειες αυτογνωσίας εις Ευρώπη και Αμερική, με λάφυρο μία πιθανότατα επερχόμενη λύτρωση από τα δεσμά του Μνημονίου.
Το βιβλίο του Ο Αλέξης στη χώρα των θαυμάτων. Ο «Τσίπρας, η Ελλάδα και η "Μεγάλη Αριστερά"» (εκδόσεις Α.Α. Λιβάνη, σελίδες 239, τιμή: 13 ευρώ) είναι ένα ανοιχτό χρονικό της Ιστορίας της Ελλάδας, από την Ελληνική Επανάσταση και εδώθε με όρους επικυριαρχίας από τις ξένες Μεγάλες Δυνάμεις.
Κυρίως της Μεγάλης Βρετανίας, έως ότου παραδώσει τη σκυτάλη στις ΗΠΑ με την εξόδια νίκη των κυβερνητικών δυνάμεων από τον Εμφύλιο, με έντονη τη μυρωδιά των βομβών ναπάλμ. Το ανάγνωσμα του Νίκου Λακόπουλου αποτελεί μία απόπειρα να ξαναγραφτεί και να επανερμηνευτεί το διακύβευμα μιας ανεξάρτητης πατρίδας, το οποίο πάντα προσέκρουε στην αδυναμία των πολιτικών να αντιμετωπίσουν αυτόν τον τόπο ως σαρξ εκ της σαρκός τους.
Το εγχείρημά του γίνεται ελκυστικό ως αδιάπτωτης γοητείας ανάγνωσμα, διότι πρόκειται για μία ανάγνωση εκ των έσω της νεοελληνικής κοινωνίας, με τους πολιτικούς αναγραμματισμούς της, τις κοινωνικές ανισορροπίες της, τις ιδεολογικές παραδοξότητές της, τις στρεβλές μετωπικότητές της και τις αδικαιολόγητες υποχωρήσεις της. Η Ελλάδα περέμεινε εθνικά ένα κρατικό υβρίδιο, το οποίο δεν συντονίστηκε απολύτως ούτε με τη Δύση ούτε με την Ανατολή.
Παρέμεινε ο κατ' εξοχήν προνομιακός χώρος του κατ' επίφασιν αυτοδημιούργητου πολίτη που έχει τη δυνατότητα από τη μια ημέρα στην άλλη να βρεθεί από εργάτης... εργοστασιάρχης και αντιστρόφως. Μία κατ' εξοχήν καταναλωτική νοοτροπία και ηθική, ιδιαιτέρως κατά την περίοδο της ονομαζόμενης Μεταπολίτευσης, που χαρακτήρισαν επί σαράντα χρόνια και εν τέλει σφράγισαν το χαρακτήρα του νεοέλληνα, με υψηλή δόση σκυλοτράγουδου.
Ο τρόπος γραφής του Νίκου Λακόπουλου διαθέτει γρήγορο ρυθμό, εκφέρει, καθώς το κείμενο αναπτύσσεται, κρίσεις και παρατηρήσεις επί των γεγονότων, αποδεσμεύει την επικρατούσα ιστοριογραφία από μανιχαϊστικά πρότυπα, προτάσσει τον σκεπτόμενο διάλογο αντί των δογματικών βεβαιοτήτων.
Το βιβλίο είναι ανάπτυξη της πρώτης έκδοσης του ομότιτλου βιβλίου που κυκλοφόρησε, το 2008, από τις εκδόσεις Ηλέκτρα. Ορισμένα αποσπάσματα θα διαφωτίσουν τον αναγνώστη για το πνεύμα και το γράμμα του:
**
Ο Ελβις Πρίσλεϊ της Αριστεράς
* Είναι όμορφος ή άσχημος;
Είναι αριστερός σε μια εποχή που η Αριστερά δεν είναι της μόδας. Δεν δυσκολεύτηκε να φύγει από την ΚΝΕ στα δεκαεφτά. Θα δυσκολευτεί όμως να αποφασίσει ανάμεσα στον Ζαχαριάδη και στον Μπελογιάννη. Και ακόμα πιο πολύ να δημιουργήσει ένα αριστερό λαϊφστάιλ, ώστε τώρα πια να μπορείς να είσαι και αριστερός και όμορφος.
* Εκλέγεται ο νεαρός με τα «καρφάκια» πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ
Φοράει πουκάμισο με ρίγες. Χαμογελάει, όπως πάντα, σαν να κέρδισε ένα iPad. Τα μαλλιά του είναι καρφάκια. Η φαβορίτα τύπου ροκαμπίλι του δίνει δυναμισμό. Φυσικά και δεν φοράει γραβάτα. [...]. Η φαβορίτα του Αλέξη παραπέμπει στον Ελβις Πρίσλεϊ. Κατά τη γνώμη του, ο μεγαλύτερος πολιτικός είναι ο Νίκος Μπελογιάννης. Φαίνεται ότι αν και έχουν περάσει τριάντα και σαράντα χρόνια, οι αγέννητοι τότε σημερινοί νέοι έχουν σοβαρές εκκρεμότητες με το παρελθόν.
* Προφητεία για κυβέρνηση της Αριστεράς
Δεν ξέρουμε από πού αρχίζει και ώς πού φτάνει η Ελλάδα, αλλά αυτός ο λαός ακόμα πιστεύει σε προφητείες, αγίους και θαύματα. Ενα από αυτά μπορεί να είναι και μια κυβέρνηση Αριστεράς ή έστω [...] μια κυβέρνηση Τσίπρα.
* ...και ο προς θυσία αμνός
Ο Κωστάκης απέτυχε. Ο Γιωργάκης απέτυχε. Ο επόμενος αμνός της πολιτικής ζωής πιθανόν να είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Νέος, ωραίος, άφθαρτος, ταμάμ για θυσία.

Κανένα σχόλιο. Σχολιάστε!