Του Νίκου Λακόπουλου
Ο Σόιμπλε ζητά να του στήσουμε ανδριάντα στην Αθήνα. Χωρίς να μπορείτε να κάνετε υποτίμηση δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα, λέει. Φύγετε. Θα σας δώσουμε κι ένα καλό πακέτο. Γιατί; Eίναι από κακία, μισελληνισμό, σαδισμό ή κάτι άλλο; Η εξωτερική πολιτική της ευρωπαϊκής υπερδύναμης είναι θέμα …χαρακτήρα; Kαι γιατί ο Κολ ήθελε την Ελλάδα στην Κοινότητα και ο Σόιμπλε δεν την θέλει στην Ευρωζώνη;
Μια πρόχειρη σταχυολόγηση των δηλώσεών του «Μέτερνιχ» – τα τελευταία χρόνια- αποκαλύπτει ένα κοκτέιλ πραγματισμού – συντηρητισμού, με την σοβινιστική ανωτερότητα ενός Γερμανού- ίσως ενός …Τεύτονα- που η τελευταία του δήλωση προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό- «Είναι η εφαρμογή, ηλίθιε!»-δεν έχει τόση σημασία- δεν ήταν αγένεια, εξήγησε ο εκπρόσωπός του- όσο το ύφος του.
Ο «μεγαλοφυής»- όπως τον θεωρούσε ο Βαρουφάκης- υπουργός -και παρολίγον ή προσεχώς-πρωθυπουργός- δηλαδή Ευρωπάρχης- μιλά με ένα κυνικό, απαξιωτικό τρόπο για τους Έλληνες -και δη τον Τσίπρα και τον Βαρουφάκη- με την δύναμη ενός ιμπεριαλιστή που θέλει μια «καθαρή Ευρώπη» και μια Μεγάλη Γερμανία.
«Η Ελλάδα θέτει σε κίνδυνο το ευρώ». «Δεν υπάρχει εναλλακτική από την λιτότητα». «Καμία ελπίδα για τις γερμανικές αποζημιώσεις». Ο δρόμος για την Ελλάδα θα παραμείνει δύσκολος». «Η Ελλάδα μας προκαλεί μεγάλη ανησυχία. Έγιναν ασυγχώρητα λάθη από την ελληνική κυβέρνηση». «Η αλληλεγγύη προς την Ελλάδα δεν είναι μονόδρομος». «Η ρίζα του προβλήματος παραμένει η Ελλάδα». «Η Ελλάδα ζούσε επί δεκαετίες πάνω από τις δυνατότητές της και δεν έκανε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις». «Δεν συντρέχει λόγος σε πηγάδι, που δεν έχει πάτο, να ρίχνουμε χρήματα».
Ο Αλέξης Τσίπρας το άφησε να περάσει. Καμιά σχέση με τον Θόδωρο Πάγκαλο που με τη δήλωση ‘Η Γερμανία είναι γίγαντας με μυαλό νάνου» προκάλεσε διπλωματικό επειδόσιο κι αναγκάστηκε να ανασκευάσει υπερήφανα. «Αυτό το ηλίθιε, το είπες στα σοβαρά;»σχολιάζουν οι τρολιστές στο Ίντερνετ. «Ναι» απαντά Σόιμπλε. «Ευτυχώς, γιατί εγώ δεν σηκώνω αστεία» απαντά ο Αλέξης.
Ο Τζέντλεμαν Ευκλείδης
Την «ντροπή» ανέλαβε να ξεπλύνει ο μετρημένος και σεμνός -όπως φαίνεται, με την ευγένεια ενός τζέντλεμαν-από την Πρέβεζα, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος:
«Θέλετε να κατανοήσετε γιατί το κέντρο δεν έχει εγχείρημα πια; Και πως σε πολλά μέρη το κέντρο χάνει έδαφος; Για να πάρω μια φράση του Μπιλ Κλίντον, που για κάποιο λόγο μπήκε στην επικαιρότητα, δεν θυμάμαι για κάποιο λόγο, ‘είναι η κοινωνία ανόητε'». Και προσπάθησε να εξηγήσει στους ομολόγους του στο Νταβός ότι δεν είναι δυνατόν να γίνουν νέες περικοπές στις συντάξεις γιατί στην πραγματικότητα το εισόδημα της σύνταξης έχει και έναν άλλον ρόλο στην Ελλάδα.
«Τους εξήγησα γιατί δεν μπορούν να μειωθούν πια οι συντάξεις. Πρώτον γιατί είχαμε έντεκα διαδοχικές μειώσεις των συντάξεων και δεύτερον ότι η σύνταξη στην Ελλάδα παίζει ένα ρόλο για μια γιαγιά στην Άρτα ή στην Πρέβεζα, η οποία μπορεί να έχει 600 ευρώ, αλλά με αυτά τα 600 ευρώ βοηθά τον άνεργο γιο ή την 17χρονη μαθήτρια που θέλει να δώσει εξετάσεις για το πανεπιστήμιο και σήμερα χρειάζεται φροντιστήριο».
Ο Σόιμπλε είναι κακός
Ο Λούθηρος σε ένα πολεμικό ύμνο του μιλάει για το φρούριο του Θεού. Ελάχιστοι γνωρίζουν το μίσος του για τους Εβραίους τραπεζίτες όταν ζητά «να βάλουμε φωτιά στις Συναγωγές και στα σχολεία τους, να καταστραφούν και να ισοπεδωθούν και τα σπίτια τους και να καταργηθεί η άδεια κυκλοφορίας στους δημόσιους δρόμους». Ο Σόιμπλε δεν φαίνεται να μισεί τους Εβραίους και δεν χάνει ευκαιρία να το λέει. Δεν είναι φιλοναζί. Απλώς μια από τις πάγιες θέσεις της «Ένωσης Νέων Γερμανίας» από την οποία προέκυψε ο Σόιμπλε είναι πως ο κατώτατος μισθός μειώνει τις θέσεις εργασίας.
Το κόμμα του υποστήριξε τις ΗΠΑ στον πόλεμο στο Ιράκ με περισσότερο πάθος από τον Ομπάμα που από τότε έβαλε στόχο να κλείσει το στρατόπεδο Γκουαντανάμο που ο Σόιμπλε θεωρεί απαραίτητο. Ίσως επειδή δεν έχει αντίρρηση σε υποκλοπές ή στο άνοιγμα των e-mail υπόπτων για τρομοκρατία, αφού το δόγμα του είναι ‘Νόμος και Τάξη». Οι προληπτικές συλλήψεις για θέματα τρομοκρατίας στο εσωτερικό έγιναν πράξη όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών και η χρησιμοποίηση του στρατού για την τήρηση της τάξης ψηφίστηκε ως νόμος.
Οι αντίπαλοί τον κατέταξαν στα «γεράκια» της γερμανικής πολιτικής σκηνής. Η «πνευματική δύναμη πίσω από το σχέδιο της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης», όπως τον αποκάλεσε ο Γιάννης Βαρουφάκης πιστεύει ότι το πρόβλημα είναι οι εθνικές κυβερνήσεις που θέλουν να φορτώσουν στην Ένωση τα εθνικά του προβλήματα. Η άποψη του για τους μετανάστες εκφράστηκε το ’99 με το σύνθημα μια εκστρατείας του κόμματος. «Ένταξη: ναι – διπλή υπηκοότητα: όχι. Μας είναι χρήσιμοι».
Ο μακροβιότερος βουλευτής του γερμανικού κοινοβουλίου είναι εξαιρετικά δημοφιλής ως καλός Γερμανός πατριώτης και νομοταγής χριστιανοδημοκράτης. Δεν συμπαθεί τους ναζί, αλλά πιστεύει ότι οι ομολογίες με βασανιστήρια κρατουμένων μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη δίκη εναντίον τους. Δεν είναι ιμπεριαλιστής. Απλώς υποστήριξε τον πόλεμο στο Ιράκ με πάθος. Δεν παίζει το ρόλο του «κακού». Απλώς είναι κακός. Ο Σόιμπλε δεν μισεί την Ελλάδα. Απλώς πιστεύει, όπως διδάσκει κι ο Λούθηρος πως «όλοι οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί και τους πρέπει καταδίκη. Η σωτηρία είναι δώρο που δεν το αξίζουν».
«Να φύγει η Γερμανία»
Το πρόβλημα αρχίζει από όταν ξαφνικά συνειδητοποιούμε ότι η πρόταση Σόιμπλε δεν μοιάζει με τις θέσεις των δραχμιστών -και του Λαφαζάνη- αλλά ότι η έξοδος από την Ευρωζώνη και το ευρώ είναι η πρόταση που κάνουν φιλέλληνες οικονομολόγοι και μάλιστα νομπελίστες. «Η ευρωζώνη πρέπει να μείνει ενωμένη, αλλά αν διαλυθεί θα πρέπει να φύγει η Γερμανία και όχι η Ελλάδα. Η Ελλάδα έκανε κάποια λάθη αλλά η Ευρώπη έκανε ακόμα μεγαλύτερα» είπε πριν λίγες μέρες ο Τζότζεφ Στρίγκλιτς.
«Το φάρμακο που τους έδωσαν ήταν δηλητήριο. Το χρέος αυξήθηκε και η οικονομία συρρικνώθηκε. Αν η Ελλάδα φύγει, πιστεύω πως μπορεί να τα πάει καλύτερα. Θα υπάρξει μια περίοδος προσαρμογής. Αλλά η Ελλάδα θα αρχίσει να αναπτύσσεται. Το πραγματικό πρόβλημα είναι η Γερμανία, η οποία έχει επωφεληθεί υπερβολικά από το ευρώ. Η καλύτερη λύση για την Ευρώπη, αν διαλυθεί, είναι να φύγει η Γερμανία».
Τελικά ένας άλλος οικονομολόγος, ο καθηγητής Ανδρέας Παπανδρέου, δικαιώνεται όταν έλεγε πως αν η Ελλάδα μπει στην ΕΟΚ ο Βορράς θα συνθλίψει το Νότο. Ή όταν αργότερα αναρωτιόταν- με την ενοποίηση της Γερμανίας- ότι το δίλημμα είναι αν θα έχουμε μια ευρωπαϊκή Γερμανία ή μια Γερμανική Ευρώπη. Όμως δεν έφυγε από την ΕΟΚ και δεν θα μάθουμε ποτέ τι θα έκανε με την Ευρώπη.
Ο Στίνγκλις και ο Σόιμπλε συμφωνούν πως είναι καλύτερα να βγούμε από το ευρώ. Αλλά κι ο πραγματικός Μέτερνιχ συμφωνούσε με τον κόμη Καποδίστρια- τον υπουργό Εξωτερικών της ΡωσίαςGiovanni Capodistria, που έγινε ο πρώτος κυβερνήτης του προτεκτοράτου- ότι η Ελληνική Επανάσταση ήταν λάθος. Δεν έπρεπε να γίνει.
Το φόρεμα
Η Ελλάδα το 2.000 αγόρασε ένα ακριβό φόρεμα με δανεικά που δεν είχε να επιστρέψει ή με ανύπαρκτο χρήμα. Μπορεί να επιστρέψει το φόρεμα, να το βρει να το πληρώσει ή να μην το πληρώσει. Σε κάθε περίπτωση το ευρώ, είτε είναι δανεικό, είτε είναι κλεμμένο- όπως περίπου λέει ο Σόιμπλε- είναι ένα νόμισμα ξένο.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς νομπελίστας -ούτε καν πρωτοετής φοιτητής- για να καταλάβει ότι το πρόβλημα δεν είναι το νόμισμα. Ούτε η επιστροφή στη δραχμή θα μας ξαναδώσει το -υποτιθέμενο- χαμένο εθνικό μεγαλείο, ούτε ο …αρχαίος οβολός, ο βυζαντινός σόλιδος ή το τάλαντο. Κάτι άλλο πρέπει να γίνει ….ανόητε! Για την ακρίβεια έπρεπε να είχε γίνει ήδη. Αλλά πώς; O Tσίπρας υπόσχεται επιστροφή στην δεκαετία που καταριέται, η Δημοκρατική Παράταξη αναζητά την σοσιαλδημοκρατία, ενώ αυτή έχει πεθάνει, οι νεοφιλελεύθεροι λένε στο ΔΝΤ ‘Κράτα, μην υποχωρήσεις τώρα!» και ο Θεός, μετά από ένα πέρασμά του από την Αριστερά, μας εγκατέλειψε.
Όπως και να το δεις, σ΄αυτή τη χώρα, όπου οι δρόμοι έχουν ξένα ονόματα, έναν ακόμα ανδριάντα θα τον αντέξουμε.
H υπερχρέωση της χώρας έγινε επί κυβερνήσεων Κώστα Σημίτη παρά τον «μύθο» ότι οι παροχές μέχρι το 1989 εκτίναξαν το χρέος. Mιλάει 
Το πρόβλημα με το πότε γεννήθηκε το χρέος είναι τι και από πότε θα μετράμε. Δεν μπορούμε να δούμε το χρέος χωρίς να δούμε και τι συνέβαινε την χώρα εκείνη την εποχή. Άλλο να δανείζεσαι για επενδύσεις κι άλλο για να κατανάλωση. Κι ακόμα χειρότερα, άλλο να δανείζεσαι για να πληρώνεις τόκους παλιότερων δανείων. Η δημιουργική λογική του Σημίτη μετέθεσε χρέη στο μέλλον.
Στα χέρια του Εκτελεστικού θα φτάσουν μόνο 298.000 λίρες. Το δάνειο είχε οριστεί στο 59% του ονομαστικού, δηλαδή 472.000 λίρες. Παρακρατήθηκαν 80.000 ως προκαταβολή τόκων δύο ετών, 16.000 για χρεολύσια και 2.000 για προμήθεια και άλλες δαπάνες.Το 1838, ο υπουργός Οικονομικών Σπανιολάκης, θα κατηγορήσει ευθέως τον Ορλάνδο ότι παρακράτησε το ποσό των 5.900 λιρών από αυτό και το επόμενο δάνειο. Το Ελεγκτικό Συνέδριο, θα προσημειώσει την περιουσία του. Αυτό είναι το πρώτο δάνειο του υπό ανέγερσιν κράτους. Οι άγγλοι επενδυτές ανέλαβαν ένα μεγάλο ρίσκο, να δανείσουν ένα ανύπαρκτο κράτος, αλλά δεν ήταν κακή επιχειρηματική κίνηση. Το οικόπεδο αυτό, ήταν εύφορο, στην καρδιά της Μεσογείου, ανάμεσα σε Νότο και Βορρά, Ανατολή και Δύση με θέα στο Ιόνιο, την Μεσόγειο και το Αιγαίο Πέλαγος.