Μερικοί στην Κωνσταντινούπολη βλέπουν την νεκρανάσταση της ευρωπαϊκής αριστεράς με ένα Τουρκικό Μάη. Αναλύουν τα γεγονότα με όρους του παρελθόντος. Ψάχνουν τον Κεμάλ και τον Σουλεϊμάν ανάμεσα στους διαδηλωτές. Άλλοι βλέπουν τον Τσε Γκεβάρα, ίσως και τα κόκκινα σανδάλια του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Μια πόλη που κοιμάται πεντακόσια χρόνια, αν εξαιρέσουμε μια εξέγερση φοιτητών στις αρχές του περασμένου αιώνα, ξυπνάει και παρασύρει όλη την Τουρκία. Ούτε οι Κεμαλικοί, ούτε ο μετανιωμένος Οτσαλάν οδηγούν τάχα εναντίον τψν "ισλαμιστών". Ο μεγαλύτερος εχθρός όλων φαίνεται πως είναι το τουίτερ! Πολύ σύντομα θα ενωθούν εναντίον του. Αν η εξέγερση επικρατήσει η Πόλη θα γίνει μια πρωτεύουσα ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση σε ένα κόσμο που αλλάζει το κέντρο του. Αλλιώς η Πόλη θα ξαναπέσει και πάλι. Προσωρινά αυτή τη φορά.
'Κράτησε το καράβι μακρυά απ΄το κύμα κι από το καπνό που βλέπεις" (Ομήρου Οδύσσεια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου